Λεωνίδας Ζώρας
Χρονολόγιο
2012
Έτος Λεωνίδα Ζώρα
Το 2012 συμπληρώνονται 25 χρόνια από το θάνατο του Λεωνίδα Ζώρα. Για να τιμήσει τη μνήμη του, το Αρχείο, σε συνεργασία με σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό ετοιμάζει πικοίλες εκδηλώσεις και δράσεις και ενθαρρύνει καλλιτέχνες και ερευνητές να αναλάβουν ανάλογες πρωτοβουλίες.
1958 - 1987
1958: Διαφωνεί με τη διοίκηση της Λυρικής Σκηνής για την
αποπομπή του
Ντίνου Γιαννόπουλου από τη Διεύθυνση του ιδρύματος και η σύμβασή
του δεν
ανανεώνεται.
1959: Αναχωρεί για μόνιμη εγκατάσταση στο Βερολίνο. Τη δεκαετία
που
ακολουθεί αναπτύσσει αξιόλογη ερμηνευτική δράση σε διάφορα
λυρικά θέατρα
αλλά και στο Ραδιόφωνο. Συνθέτει τον κύκλο επτά τραγουδιών
Νηπενθή και
Σάτιρες σε ποίηση Κ. Καρυωτάκη.
1960: Ολοκληρώνει τον κύκλο Δεκατέσσερα ποιήματα του Κ. Καβάφη,
μουσική
απόδοση για τραγούδι και πιάνο.
1961: Συνθέτει τα Τραγούδια της Μικρής Ελένης σε ποίηση Μαρίνας
Κρασσά-Ζώρα και τη Σονατίνα για τσέμπαλο.
1966: Συνθέτει το Κουαρτέτο εγχόρδων.1968: Επιστρέφει στην Ελλάδα για να αναλάβει τη Καλλιτεχνική
διεύθυνση
του Εθνικού Ωδείου. Εικάζεται ότι τη χρονιά αυτή ασχολείται με
τη, χαμένη
σήμερα, Συμφωνία αρ. 2, η οποία αποτελεί πιθανότατα διασκευή για
ορχήστρα
εγχόρδων του κουαρτέτου εγχόρδων.
1968-1987: To 1972 παντρεύεται τη Μπριγκίττε Κόσσο. Διευθύνει
περιστασιακά την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα
Θεσσαλονίκης, την Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Τ καθώς και
μελοδραματικές
παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Διατελεί μέλος του
Διοικητικού
Συμβουλίου της Ραδιοφωνίας, της κριτικής επιτροπής του
διαγωνισμού Μαρία
Κάλλας, του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Αθηνών και της
Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Ε.Λ.Σ. Η συνθετική του δραστηριότητά
περιορίζεται σημαντικά: γράφει ένα μικρό έργο για τούμπα, το
Διήγημα,
λίγα χορωδιακά και ολοκληρώνει την ενορχήστρωση του νεανικού του
έργου
για πιάνο Τα παιδιάστικα.
1987: Θάνατος του Λεωνίδα Ζώρα στην Αθήνα.